_Kahküllerim vardı hep,hiç değiştirmedim.Kendimi arkalarında gizlenmiş hissederdim.Ne zaman toplamaya kalksam eksik birşeyler olduğunu hissederdim,aynaya baktığımda kendimi tanıyamazdım.
_İnsanların içinde bir şeyler hayal etmezdim.Düşüncelerimin okunduğunu söylerdim kendi kendime ve ne zaman bir şeyler hayal etmeye kalksam hep değiştirirdi düşüncelerimi.Sonra etrafımdaki insanlara bakardım bir şeyler anladılar mı diye..
_Lambalarımı açmazdım hiç bir zaman.Ne zaman yaksam ışıklarımı ve etrafım aydınlansa birileri tarafından izlendiğimi düşünürdüm.
_Başkalarıyla değilde yalnız yürürken ,tek başıma gülmeyi severdim.Çünkü o zaman içten gülerdim,başkaları tarafından 'deli mi' damgası yemek hoşuma giderdi.
_Yalnız başıma oturmayı severdim ve ne zaman biri yanıma gelse içimden ''Defol'' diye söylerdim.
_Her sınıf kapısından bir yere gitmek için çıktığımda geriye dönüp daha adım atmadan tekrar ilerlerdim.Bu hoşuma giderdi sebebi yok.
_Ne zaman birinden hoşlansam yanında başka birinden daha hoşlanırdım ve bu yüzden hiç aşık olamazdım.
_Kimse girsin istemezdim ve kimse çıksın hayatımda.Düzenimin bozulmasından korkardım hep.Ama her zaman birileri çıktı hayatımdan ,gelen olmayanlara karşılık.
_Benden gidenler için hiç bir zaman ağlama fırsatım olmadı,yaratmadım.Kilitlemek yerine açık bıraktım sonuna kadar kapılarımı.Çünkü biliyorum kalabalık içinde akıtamazsın yaşlarını..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder